Стихотворение «О СМЕРТИ, БЕЗ ПРЕУВЕЛИЧЕНИЙ»
Тип: Стихотворение
Раздел: Переводы
Тематика: Переводы
Автор:
Читатели: 277 +1
Дата:

О СМЕРТИ, БЕЗ ПРЕУВЕЛИЧЕНИЙ

О СМЕРТИ, БЕЗ ПРЕУВЕЛИЧЕНИЙ
Вислава Шымборска

Она не понимает шуток,
не ищет звёзд на небе, мостов не строит, не умеет ткать.
Не знает ничего о горном деле, агрономии, животноводстве,
постройке кораблей иль выпечке хлебов.
В наших замыслах на завтра
за ней решающее слово,
которое всегда некстати.

Я не в состоянии даже сделать то,
что является частью её обязанностей:
выкопать могилу,
сделать гроб,
прибрать за собой.

Вечно озабоченная смертоубийством,
она неуклюже выполняет свою работу,
без всякого мастерства или системы.
Любого из нас она убивает словно впервые.

Да, она торжествует,
но выглядит это как сплошные поражения:
многочисленные промахи,
нескончаемые попытки.

Порой у неё не хватает сил
прихлопнуть муху на лету.
Полно гусениц,
которые ползают куда быстрее её.

Все эти луковицы, стручки,
усики, щупальца, плавники, трахеи,
брачные оперенья, как и зимний мех,
свидетельствуют о том, что она не справляется
со своей бессердечным трудом.

Не помогает даже то,
что мы способствуем ей изо всех сил
при помощи своих войн, революций, заговоров.

Сердечко бьётся внутри птичьего яйца,
Скелет ребёнка увеличивается в размере.
Семена упорно разворачивают свои парные листочки,
а потом из них вырастают высокие деревья до самого горизонта.

Кто бы не заявлял, что она всемогуща,
он сам является живым свидетельством,
что это не так.

Не существует
вечной жизни,
разве только на мгновение.

Смерть
всегда приходит именно тогда, когда уже поздно.

Тщетно стучится она
в невидимую дверь.
Когда ты пришла,
уже ничего не исправишь.

Черновой перевод: 27 сентября 2019 года
Maria Wisława Anna Szymborska was a Polish poet, essayist, translator and recipient of the 1996 Nobel Prize in Literature. Born in Prowent, which has since become part of Kórnik, she later resided in Kraków until the end of her life.


ON DEATH, WITHOUT EXAGGERATION
Wislawa Szymborska

It can't take a joke,
find a star, make a bridge.
It knows nothing about weaving, mining, farming,
building ships, or baking cakes.
In our planning for tomorrow,
it has the final word,
which is always beside the point.

It can't even get the things done
that are part of its trade:
dig a grave,
make a coffin,
clean up after itself.

Preoccupied with killing,
it does the job awkwardly,
without system or skill.
As though each of us were its first kill.

Oh, it has its triumphs,
but look at its countless defeats,
missed blows,
and repeat attempts!

Sometimes it isn't strong enough
to swat a fly from the air.
Many are the caterpillars
that have outcrawled it.

All those bulbs, pods,
tentacles, fins, tracheae,
nuptial plumage, and winter fur
show that it has fallen behind
with its halfhearted work.

Ill will won't help
and even our lending a hand with wars and coups d'etat
is so far not enough.

Hearts beat inside eggs.
Babies' skeletons grow.
Seeds, hard at work, sprout their first tiny pair of leaves
and sometimes even tall trees fall away.

Whoever claims that it's omnipotent
is himself living proof
that it's not.

There's no life
that couldn't be immortal
if only for a moment.

Death
always arrives by that very moment too late.

In vain it tugs at the knob
of the invisible door.
As far as you've come
can't be undone.

O ?MIERCI BEZ PRZESADY
Wis?awa Szymborska

Nie zna si? na ?artach,
na gwiazdach, na mostach,
na tkactwie, na gуrnictwie, na uprawie roli,
na budowie okr?tуw i pieczeniu ciasta.
 
W nasze rozmowy o planach na jutro
wtr?ca swoje ostatnie s?owo
nie na temat.
 
Nie umie nawet tego,
co bezpo?rednio ??czy si? z jej fachem:
ani grobu wykopa?,
ani trumny skleci?,
ani sprz?tn?? po sobie.
 
Zaj?ta zabijaniem,
robi to niezdarnie,
bez systemu i wprawy.
Jakby na ka?dym z nas uczy?a si? dopiero.
 
Tryumfy tryumfami,
ale ile? kl?sk,
ciosуw chybionych
i prуb podejmowanych od nowa!
 
Czasami brak jej si?y,
?eby str?ci? much? z powietrza.
Z niejedn? g?sienic?
przegrywa wy?cig w pe?zaniu.
 
Te wszystkie bulwy, str?ki,
czu?ki, p?etwy, tchawki,
piуra godowe i zimowa sier??
?wiadcz? o zaleg?o?ciach
w jej marudnej pracy.
 
Z?a wola nie wystarcza
i nawet nasza pomoc w wojnach i przewrotach,
to, jak dot?d, za ma?o.
 
Serca stukaj? w jajkach.
Rosn? szkielety niemowl?t.
Nasiona dorabiaj? si? dwуch pierwszych listkуw,
a cz?sto i wysokich drzew na horyzoncie.
 
Kto twierdzi, ?e jest wszechmocna,
sam jest ?ywym dowodem,
?e wszechmocna nie jest.
 
Nie ma takiego ?ycia,
ktуre by cho? przez chwil?
nie by?o nie?miertelne.
 
?mier?
zawsze o t? chwil? przybywa spу?niona.
 
Na prу?no szarpie klamk?
niewidzialnych drzwi.
Kto ile zd??y?,
tego mu cofn?? nie mo?e.

Оценка произведения:
Разное:
Реклама
Реклама